Özgür Kocaeli Gazetesi /İsmet Çiğit'in Köşe Yazısı/ 16.04.2012
Lastik iş kolunda çalışan işçiler adına Lastik-İş Sendikasının yürüttüğü, halen devam eden ve 1 Ocak 2012 tarihinden geçerli olacak yeni toplu sözleşme pazarlığı, sadece bu sözleşmede taraf olan 4 bin civarında lastik işçisini ve üç büyük lastik firmasının yöneticilerini ilgilendirmiyor.
İzmit’in gözü, bu pazarlığın üzerinde. Hükümetin, siyasetin, iş dünyasının, bütün işverenlerin, Türkiye’deki bütün çalışanların, bütün sendikaların gözü bu pazarlığın üzerinde. Lastik sözleşmesinden ortaya çıkacak sonuç, herkes için büyük önem taşıyor.
Lastik sektöründe 2 yılda bir yapılan toplu sözleşme pazarlığı, her zaman biraz gergin geçmiştir. Çünkü, Lastik-İş Sendikası, özellikle Genel Başkanı Abdullah Karacan, çok iyi pazarlık adamıdır. Her biri uluslararası kuruluş, birer dünya devi olan lastik fabrikalarının yöneticileri de işlerini çok iyi bilen, kurum menfaatlerini dikkatle kollayan değerli insanlardır. Aylardır devam eden pazarlıkta, taraflar masada anlaşamadılar, uyuşmazlık zaptı tutuldu. Ardından “Tarafsız arabulucu” süreci başladı, bu süreçten de sonuç alınamadı. Sendika en doğal ve yasal hakkını kullanıp, “Grev kararı”nı ilan etmeye hazırlanıyor. Bu arada işverenler, Lastik-İş Sendikasını son bir kez görüşmeye çağırdılar. Bu sabah saat 10.00’da Derbent’teki KOÜ Uygulama Oteli’nde işçi temsilcisi sendika ile, işveren temsilcileri bir kez daha masaya oturacaklar. Ya anlaşıp, el sıkışıp kalkacaklar, ya da yarın sabah Genel Başkan Karacan üç büyük lastik fabrikasını ziyaret edip, grev kararlarını işyerlerine asacak.
…….
Bu kritik süreçte, Lastik-İş Genel Başkanı Sayın Karacan nezaket gösterdi, önceki gün gazetemizi ziyaret etti. Uzun yıllardır hemen her dönem, lastik pazarlığı sürecinde bu kentteki bir gazeteci olarak, yazılarımla hep aktif rol oynamıştım. Karacan’ın ziyareti ile, artık sonuna gelinen bu yılki süreç hakkında da detaylı bilgi sahibi oldum.
Lastik-İş Genel Başkanı Abdullah Karacan, bu kentin, Baç semtinin çocuğudur. Lastik fabrikasında işçilikten, genel başkanlığa yükseldi. 27 yıldan beri sendikacılık yapıyor. Lastik-İş’i devraldığında, sendika kayyuma gitmek üzereydi. Araçları dahil her şeyine haciz gelmişti, bir kuruş parası yoktu. Lastik-İş bugün Karacan sayesinde Türkiye’de en varlıklı, mali açıdan en güçlü sendika konumuna gelmiştir. İzmit, Baç semtinin çocuğu, eski lastik işçisi Abdullah Karacan, genel başkan olduğu süreçte kendisini çok iyi geliştirmiş, yetiştirmiştir. Karacan bugün sektörde Avrupa’nın, ABD’nin tanıdığı, lastik alanında dünya devi firmaların zaman zaman bilgisine başvurduğu önemli bir lider durumundadır.
Karacan bugün lastik işverenleri ile masaya otururken, yine arkasında üyelerinin kendisine olan güveninden kaynaklanan büyük gücü hissedecek. Benim anladığım kadarıyla, Genel Başkan Karacan’ın pazarlık masasındaki birinci önceliği lastik işçilerinin ücretlerine yapılacak zammın yüzdelik oranı değil. Genel Başkan bu konuda şunları söyledi:
“- Biz sendika yönetiminde göreve geldiğimizde, lastik işçilerinin ücret açısından Türkiye’de 17 nci durumdaydı. Zaman içinde diğer sektörlerde ücretler geriledi. Lastik işçisi bugün Türkiye’de emeğinin karşılığında en yüksek ücreti alan işçidir. Benim üyemin arabası olmalıdır, ailesiyle rahat geçinebilmelidir. Çocuklarını en iyi koşullarda okutabilmelidir, yetiştirebilmelidir. Bu nedenle elbette ücretler önceliğimizdir. Ama biz, Türkiye’de (işe giriş ücreti) maddesini ısrarla koruyan tek sendikayız. Her sözleşme döneminde işverenler bu maddeyi önümüze koyuyorlar. Yine masada bu duruyor.”
Karacan, kırmızıçizgilerini net olarak çekmiş belirlemiş:
Birincisi “İşe giriş ücretidir”. Sadece Lastik-İş’in örgütlü olduğu üç lastik fabrikasında bu madde toplu sözleşmede var ve uygulanıyor. İşveren, kıdemli, zaman içinde ücreti yükselmiş işçisini çıkartıp, asgari ücretle yeni işçi alamıyor. Lastik fabrikalarına yeni işçi alınırsa, bu işçinin işe giriş ücreti de, ortalama işçi ücreti oluyor. Bu madde, mevcut lastik işçilerinin en büyük güvencesi.
Karacan’ın bu dönem işverenin önüne, masaya getirdiği, yine Türkiye’de çalışma hayatında bir ilk olan Özel Emeklilik Sigortası maddesi var. Aslında pazarlık öncesi taslak hazırlanırken işçiler arasında yapılan ankette, böyle bir talep hiç olmamış. Ama deneyimli sendikacı Karacan, geleceği görebiliyor. Malum, emeklilik yaşı 65’e çekildi. Hükümet, kıdem tazminatını kaldırmanın üzerinde çalışıyor. Karacan, lastik fabrikalarının hiçbir işçiyi
65 yaşına kadar makine başında tutmayacağını iyi biliyor. İşçi yaptığı bu ağır iş için yaşlandığında, emeklilik hakkı da elde edemeden işten çıkartılabilecek. Bu nedenle, Lastik-İş, lastik fabrikalarındaki bütün üyeleri için bu dönemden başlayarak özel emeklilik sigortası istiyor. 20-25 yıl sonra işçi yaş haddi nedeniyle emeklilik hakkı elde edemeden işten çıkartılırsa, bu sigorta sayesinde isterse önemli miktarda bir peşin para alabilecek, isterse kendi adına birikmiş paralar sayesinde, ömür boyu alabileceği bir maaş sahibi olabilecek.
…….
Lastik-İş Genel Başkanı Karacan, “Lastik işçisi iyi ücret alıyor. Yaşam standardı yükselmiş, grevi göze alamaz, bu riske girmez” görüşünün yanlış olduğuna inanıyor. Bana şunları söyledi:
“- Ücret artış oranından çok, masada bu iki konuda direniyoruz. Bunlar bizim kırmızı çizgilerimiz. Elbette Türkiye’nin Çin’leştirilmesini, insanların düşük ücretle çalıştırılmasını kabul edemeyiz. Ama bizim için bu iki madde çok daha önemli ve öncelikli. Eğer pazartesi günü(bugün), masadan bu iki talebimiz için istediğimiz yanıtı almadan kalkarsak, salı günü (yarın) sabah fabrikalarda grev kararlarını asacağım. 60 günlük yasal süre var. İşverenler, grev için bu süreyi kullanacağımızı sanıyorlar. Ama öyle olmayacak. Bir hafta, en fazla 10 gün içinde yani nisan ayı içinde grevi uygulamaya da başlayacağız. Çok rahat söylüyorum. Ben masadan kalkıp, greve gidiyoruz diyeyim, bir tek lastik işçisi tereddüt etmez. Güle oynaya hep birlikte greve çıkarız. Üstelik, lastik işçisi, en az 6 ay rahatça dayanabilir. Arabasını satar, eşinin kolundaki bileziğini satar, grevini sürdürür. Herkesin bunu böyle bilmesi gerekir.”
Karacan, dünyadaki lastik sektörünün gelişimini, içinde bulunduğu durumu da yakından takip ediyor. Hem üyesi kazansın, hem Brisa, Goodyear, Pirelli gibi uluslararası firmalar, burada bu ülkede kalsın istiyor. Romanya, Polonya, Çek Cumhuriyeti, Slovenya gibi AB üyesi ülkelerde bile ücret maliyetinin çok düşük olduğunu, Çin’in bu konuda zaten bütün dengeleri bozduğunu biliyor. Son yıllarda dünyada pek çok lastik fabrikası, işçilik maliyetleri nedeniyle kapanmış, başka yerlere işçiliğin daha ucuz olduğu ülkelere kaçmış. Genel Başkan Karacan, bütün bunların hesabını yapıyor ve bir denge sağlamaya çalışıyor.
Kendilerinin sadece “Toplu sözleşme dönemi” sendikacısı olmadığını, işçilerin bütün sorunlarıyla, yedikleri yemekten içtikleri suya, işyerindeki temizlik ürünlerine kadar her şeyle ilgilendiklerini, üyeleri ile ağabey-kardeş ilişkisi içinde olduklarını anlattı. Son iki yıl içinde lastik sektöründe istihdam 2 bin kişi artmış. Karacan, önümüzdeki iki yıl içinde üretim ve kapasite artışı ile, bir o kadar daha istihdam artışının hayallerini kuruyor.
Lastik-İş Genel Başkanı Karacan, bugün masadaki belki de dönemin son toplantısında, iki kırmızı çizgisini yine kalın hatlarla masaya çizecek. Ücret artışı konusunda makul şartlara imza atmaya hazır. İşveren kırmızı çizgileri aşmakta direnirse, yarın sabah grev kararı asılacak, nisan ayı bitmeden üç lastik fabrikasında grev başlayacak. Karacan, “Benim işçim, benim sözümle greve tereddüt etmeden çıkar ve 6 ay dayanır. Hükümet de İLO’dan gelecek tepkiler nedeniyle, grevi erteleyemez. Böyle bir grevde, asıl kaybeden işverenler olur” diyor.
Benim içimde bir his var. Bugün Derbent Oteli’nde yapılacak son pazarlıktan taraflar el sıkışarak ayrılacak ve Türkiye’de çalışma hayatının en çetin pazarlığı, bu dönem de anlaşmayla bitecek diye umut ediyorum.
|
