“DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ” 107 YAŞINDA

Dünya Emekçi Kadınlar Günü, kadın işçilerin yaşam koşullarını iyileştirmek için dile getirdikleri taleplerin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Kadınların mücadelesi zaman içinde cins ayrımcılığına son verme, seçme ve seçilme hakkı, günlük çalışma süreleri, iş koşulları ve ücret konularında eşitliğin sağlanması yönündeki taleplerle zenginleşerek sürdürülmüştür.

ABD'nin New York kentindeki 40 bin dokuma işçisi 8 Mart 1857’de daha iyi çalışma koşulları istemiyle greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 100 bini aşkın kişi katıldı. Bu gelişmeler sonucu 8 Mart, 1910 yılında “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” olarak ilan edildi. 1975 yılında ise Birleşmiş Milletler tarafından 8 Mart, “Dünya Kadınlar Günü”, olarak kabul edildi. Türkiye’de ilk defa 1920 yılında kutlanan 8 Mart, 1976 yılından günümüze sürekli olarak anılmaktadır.

Bugün ülkemizde ve dünyada kadınlar daha kötü ve güvencesiz koşullarda çalıştırılıyor. Yeryüzündeki nüfusun yarısını oluşturan kadınlar, toplam gelirin ancak %10’unu kazanıyorlar. Dünyada eğitim alamamış insanların büyük çoğunluğunu yine kadınlar oluşturuyor. Kadınlar bugün ülkemizde de yasal güvencelere rağmen istihdamın ancak dörtte birini oluşturmakta ve erkeklere göre daha az ücretle çalıştırılmaktadırlar. Türkiye'de milyonlarca kadın okuma-yazma bilmiyor, 100 kadından sadece 2 tanesi yükseköğrenim görüyor.

Kadınlara yönelik şiddet ve cinayetler her geçen gün artmaktadır. Türkiye’nin kadın cinayeti istatistikleri olayın durumun vahametini tüm çıplaklığıyla ortaya koyuyor. Ülkemizde sadece 2017 yılında, 328 kadın cinayete kurban gitti. Çoğunlukla eşler, yakın akrabalar tarafından kadınların, öldürülme nedenlerinin en başında kendi hayatlarına dair kararlar almak istemeleri yer alıyor.  

Ocak 2016’da, kadınlar için esnek ve yarı zamanlı çalışmaya ilişkin düzenlemeler kabul edildi. Yapılan düzenlemede doğum yapan kadınların, analık izni sonrasında birinci doğumda 2 ay, ikinci doğumda 4 ay, sonraki doğumlarda ise 6 ay, günlük çalışma süresinin yarısı kadar çalışabilmesi yer alıyor. İlk bakışta olumlu bir gelişme gibi gözükse de aslında kadınların; geçici ve ucuz istihdamının önünü açabilecek bir yasal düzenleme yapılmış bulunuyor. Çalışan kadınların çocuklarının bakımına ilişkin tüm giderler kadınların sırtına yükleniyor. Ayrıca kadınlar yarı zamanlı çalışmaya karar verdiklerinde kendi yerlerine kiralık işçi çalıştırılması sağlanarak hak kayıpları ile karşı karşıya kalacaklar.

Ülkemizde çalışan kadına yönelik korumacı yasalar, doğum ve doğum sonrası izin, emzirme izni ve kreş sağlanmasıyla ilgili olarak dar bir çerçevede düzenlenmiştir. Tüm bu eşitsizlikler karşısında kadınların temel istemleri; işe alınmada, ücretlendirmede, terfilerde, işten ayrılmalarda ve her türlü cins ayrımcılığı uygulamalarında kadına yönelik eşitsizliklerin ortadan kaldırılmasıdır.  Geçtiğimiz yüzyıl boyunca her 8 Mart’ta olduğu gibi, 2017 yılında da bu taleplerin dile getirileceği DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ, tüm insanlığın daha adil ve eşit bir dünyada yaşamasının sağlanabilmesi için varlığını sürdürecektir.                           

                                                                                                                                                                      Lastik-İş Sendikası

                                                                                                                                                         Genel Merkez Yönetim Kurulu Adına

                                                                                                                                                         Genel Başkan Abdullah KARACAN