02.03.2013 tarihinde Özgür Kocaeli Gazetesi'nde Kocaeli Sosyal Tesislerimizle ilgili İlker Akşit imzalı köşe yazısı aşağıda sunulmuştur.

Lastik-İş Sosyal Tesisleri’nde son günlerde büyük bir değişim yaşanıyor.

Burası; manzarası, servisindeki kusursuzluğu, yemeklerindeki lezzeti, fiyatlarının uygunluğuyla gönül rahatlığıyla tercih edebileceğiniz bir yer.

Ve sürekli kendisini yeniliyor.Geçen gün gittiğimde restoran kısmının tamamen değiştiğine tanık oldum.

İzmit’in en lüks, en prestijli restoranlarını aratmayacak bir dekorasyon…

Belki de bu kentteki en güzel manzara…

Mezeleri, ara sıcakları, ana yemekleriyle sınıfı geçen bir servis…

Üstelik fiyatlar da çok uygun…

Biliyorsunuz, bu tesisler sadece Lastik-İş üyelerine ait değil.

İsteyen herkes, gönül rahatlığıyla buraya gidebilir.

Tesislerde şimdi bir de ocak başı açılacakmış.

Mart ayı içinde açılışın yapılması planlanıyor.

Lastik-İş’in restoranında dünya mutfağından yemekler yenecek, ocak başında da lezzetli kebaplar servis edilecek.

Önümüzdeki sezonun düğün satışları devam ediyor.

Ömer Türkçakal Bulvarı’ndaki tesis, yaklaşık 20 dönümlük bir alan üzerine kurulu.

Bahar aylarında ve yaz aylarında yapılacak düğünler için bence en ideal, en uygun yer.

Önümüzdeki günlerde nişan-düğün organizasyonu yapmayı düşünen okuyucularım, mutlaka buradan fiyat alsınlar bence.

Ne zaman gitsem sosyal tesislerin kurucusu Sayın Abdullah Karacan’ın ne kadar büyük bir iş başardığına tanık oluyorum.

Lastik-İş ailesine özeniyorum.

Çünkü kimin böyle bir tesisi var bu kentte?

Kimin göğsünü gere gere misafirini götürüp ağırlayacağı, “İşte burası bizim sosyal tesisimiz” diyeceği bir yer var?

Doktorun, avukatın, mühendisin, gazetecinin…

Hiçbirinin yok!

Ama lastik işçisi, Abdullah Karacan sayesinde böyle muhteşem tesise kavuştu.

Dahası da var.Karacan, şimdi de otel kurmak için hazırlıklar yapıyor.

Bu kentte hakkını teslim etmediğimiz adamların başında bence Abdullah Karacan geliyor.

Kayyuma devredilmek üzere olan bir sendikayı devraldı.

En güçlü sendikalardan biri yaptı.

Üstelik bütün binalarını satın almış, işçisine sonuna kadar sahip çıkan, işverenin karşısında koruyan bir sendika…

Nice büyük sendikaların dikili bir ağacı bile yok, çay-kahve içecek odası yok.

Lastik-İş’in İstanbul’da, İzmit’te, Sakarya’da muhteşem, pırıl pırıl binaları var.

Bunun da ötesinde işçinin arkasında dimdik duran, onu ezdirmeyecek bir güç var.

Diğer bir taraftan bakacak olursak, hep söylüyorum bu kentte Trabzonlunun, Rizelinin, Diyarbakırlının, Mardinlinin başı sıkıştığında kapısını çalacağı ağabeyleri var.

Ama bu kentte doğan, bu kenti çok seven, İzmitlilik ruhunu taşıyan İzmitlilerin gideceği tek bir ağabeyleri var.

O da Abdullah Karacan…

Tam bir kent hemşerisi, bu kentin çocuklarına sonuna kadar sahip çıkan, İzmitlilerin başı sıkıştığında kapısını çalabilecekleri biri…

Abdullah Karacan’a lastik işçisi sonuna kadar sahip çıkıyor. Arkasında duruyor.

Ama İzmitlilerin de ona sonuna kadar sahip çıkması gerekir.

Son dönemde İzmitli olup da böyle başarılı olan, bulunduğu yere değer katan, kazandırdığı eserlerle göğsümüzü kabartan kaç tane kent hemşerisi var ki?

Hadi düşünün…

Aile yaşantısıyla, kazandığı başarılarla, kentlilik bilincini asla kaybetmemesiyle İzmitli gençlere örnek gösterebileceğimiz kaç tane kent hemşerisi var?